Tikler, bazı kaslarda istem dışı ortaya çıkan aralıklı kasılmalardır. Genellikle yüz, boyun, baş, gövde, kol ve bacaklarda görülür. Göz kırpma, dudak oynatma, burun kıvırma, boyun oynatma, omuz oynatma en sık görülen tiklerdir. Tiklerin çeşitli sebepleri olabilir.
Tiklerin genellikle çocukta iç gerilimlerin ve çatışmaların dışa vurumu olduğu düşünülmektedir. Aile içinde kendini değersiz hisseden, duygusal yönden yoksunluk hisseden, yeterli ilgi ve sevgi görmeyen çocuklarda tik görülebilmektedir. Ailenin çocuğun kapasitesinden fazla başarı beklemesi, devamlı eleştirmesi, kardeşiyle veya yaşıtlarıyla kıyaslaması, aşağılaması tiklere neden olabilmektedir. Ayrıca anne baba arasında uzun süreli gerginlikten kaynaklanan evdeki güvensiz ve tedirgin edici ortam da tiklerin ortaya çıkmasına sebep olabilir. Bazı durumlarda da, aniden ortaya çıkan veya uzun süren korku, kaygı, gerginlik gibi duygu durumları tiklere neden olabilir. Bazı durumlarda tikin ortaya çıktığı bölgenin uzun süren fiziksel rahatsızlığının sonucunda ortaya çıkabilir. Örneğin, burun çekme şeklindeki tik, uzun süren burun akıntısının sonucu ortaya çıkabilmektedir.
Tiklerin ortaya çıkma nedenlerinden biri de taklittir. Çocuk çevrede tiki olan anne, baba, kardeş, öğretmen veya arkadaşını taklit edebilir. Zamanla bu tik alışkanlığa dönüşebilir.
Çocukta tik görüldüğü zaman bir çocuk psikoloğuna ya da çocuk psikiyatristine başvurmak gerekir. Eğer tik organik bir sebepten kaynaklanıyorsa, tedavisi yapılmalıdır. Eğer tiki oluşturan neden psikolojik kaynaklı ise, oyun terapisi veya bireysel psikoterapi uygulanmalıdır. Ancak sorunun çözümünde aile içinde gerginlik ve çatışmanın ortadan kaldırılması ve çocuğa yeterli ilgi ve sevginin gösterilmesi çok büyük önem taşımaktadır. Ayrıca aileler çocuğun “tik”i üzerinde durmamalıdır ve dikkatleri “tik”‘in üzerine çekmemelidir. Çocuk bu nedenle cezalandırılmamalı, aşağılanmamalıdır.
