Tuğba Kılınç Sordu:
Emine Hanım, 36 aylık bir kızım var. O 2.5 aylıkken raporum bittiği için çalışmaya tekrar başladım ve kızıma anne annesi baktı.Hamileyim , doğumum 1-2 hafta içinde olacak inşallah.Çalışmayı 1.5 ay öce bıraktım. hamile olduğumu öğrendiğimizde kızıma kardeşi olacağını söyledik çok olumlu karşıladı,hala da olumlu ,kardeşine zarar verecek bir kıskançlık göstermiyor konuşmalarında. Oyun oynarken sürekli ‘anne ben okula gidiyorum… arkadaşlarımla okulda oynamaya gidiyorum… öğretmenimle şunu yaptık vb. ” cümleler kurup babası ve bana sürekli okula gitmek istediğini söyledi.Biz de etrafında hiç oyun arkadaşı olmadığı için (komşu, kuzen gibi) sosyalleşmesi için geçen hafta sabahtan öğlene kadar kreşe yazdırdık. Sabah 8 de servise biniyor öğlen 12.30 da servisten alıyorum. Kreşi ilk günler çok sevdi ,ben okula gidiyorum diye mutlu mutlu gezdi.Fakat hafta sonu tatili girince ben gitmek istemiyorum diye tutturdu.Sabahları giderken ağlıyor sürekli.Ama servise binice susuyormuş ve kreşte de ağlamıyormuş.Öğretmeni dünkü görüşmemizde ” annem evde anneme gitmek istiyorum ” dediğini söyledi.Ama kreşte kalan ve öğle uykusuna hazırlanan arkadaşlarının yataklarını görüp ” hani benim yatağım?” diye de sormuş.Babası da ben de sorduk niye gitmek istemediğini tutarlı bişey söylemiyor.Yani benim fikrim eğer kreşle ilgili bir sorun olsa kızım bize söylerdi, öğretmenim kızıyor, arkadaşım vurdu gibi … Ama o sadece sevmedim ,istemiyorum diyor. Kafam o kadar karıştı ki anlatamam Emine Hanım 🙁 İşi bıraktım beni evde görünce böyle yapıyor sanırım bir de 1-2 haftaya kardeş gelecek… O kreşe gidecek biz evde kalacaz, daha çok gitmek istemeyecek .Eşimin ve benim tek isteğimiz kendi yaşıtlarıyla oynaması vakit geçirmesi.Sizce ne yapmalıyız ? Kreşe başlamak için çok mu yanlış zaman? Kendini kardeş geldi beni attılar psikolojisine sokar mı ? Ya da annem ben varken işe gidiyordu kardeşim varken onunla evde ? der mi. Önerilerinizi bekliyorum .Çok teşekkür ederim.